Gülsüme Şiiri - Erdem Bağcı

yeter hasretin...
akşam oldu mu gece gibi çöküyor üstüme....
şubat soğuğu kadar çetin....
neyi var neyi yok döküyor üstüme....

resmin elimde....
okşuyor yüzünü parmaklarım.....
gözlerimden süzülürken yaşlar....
sızlıyor kalbim bedenim tırnaklarım....
sanki hançer sokuyorlar göğsüme....

dudaklarımda adın.....
arşa çıkıyor feryadım....
kırılmış bir halde kolum kanadım....
kendimden geçmişim ezanlar okunuyor....
sanki çekiçle vurur gibi örsüme....

sılamda evimiz...
hemen caminin yanındaydı....
ne hoş gelirdi mübarek....
kavlimiz seninle akşam ezanıylaydı....
gecenin karanlığında gelirdin gülerek....
adında yüzün gibiydi aşkım sevgilim gülsüme....

ay yüzlüm benim....
ne kadarda güzeldin....
hala öylesindir kim bilir....
son buluştuğum gecede çok güzeldin....
mehtabı seyrettiğim o gece ki yüzün aklıma gelir....
bir gölge süzülür usulca yaslanır göğsüme....

sıcaklığını duyarım....
nefesini başucumda....
ellerin yine avucumda....
her gece gördüğüm düş mü ne....
senden uzakta seninleyim hep gülsüme....