Gülsüm Ünal Şiirleri - Şair Gülsüm Ünal

Çok seversin onu,
Kırmak üzmek istemezsin
Çok değer verirsin,
Hak ettiğinden daha fazla.
Ama o bunu hiç hak etmemiştir.
Çünkü;

Gecenin karanlığında yudumlarken kahvemi,
Yapayalnızım...
Karanlık ürkütücü,
Karanlık zindan,
Karanlık yalnızlık...
Herkes gecenin karanlığında kendini uyumakta bulurken,

Zaman durdu bugünler de sanki,
Geceler sabaha çıkmıyor
Sabahlar akşama...
Duygular çatışıyor kalp ve beyin arasında.
Şimdiler de sağım üzüntü, solum mutsuzluk.
Ne yana baksam keder ızdırab,

İçim yanıyor,
Yurdumun işçisi ekmek davasına canlı canlı toprak altında kaldı.
Canım Yanıyor,
Üstü başı kara ama yüreği ak tertemiz abilerim ölüyor.
Yüreğim kanıyor,
Geride çoluk çocuğunu bıraktılar,

Kuzuların sessizliği misaliydi benim özlemim,
Özlemek ah özlemek diyorum;
Derken bile canımdan can kopuyor sanki,
Özlemek 3 hece ama duygusu derin.
Öyle bir derin ki hemde ucu yok, bucağı yok.
Duyduğum hasret deniz oldu taştı,

Susuyorum,
Canım yansa da susuyorum.
Doğru söyleyen dokuz köyden kovulur derler ya;
Evet doğru söylemiş söyleyen.
Şu yalan hayatın rüzgarına kapılıp,
Kırar üzer olmuşlar.

Saat 00.00 i gösteriyor.
Bense kaplumbağa misali
Gecenin sabaha çıktığı vakite gidiyorum
Umutla mutlu yarınlara..

Yarınlar; yarınlar yarınlarda

Tam şurada sol yanımda
Göğsümün tam ortasında bir yerim acıyor
İmkansız bir sevdaya tutuldum
Her gün filizlenen ölümsüz bir sevdaya
Öyle bir sevda ki benim ki
Ucu yok, bucağı yok, sonu yok

Kimi zamana bırakır
Kimi şansa
Ben seni şansa bıraktım
Zaman bizim için hiç ilaç olmadı
Ayrılık düştü payıma

Mışıl mışıl uyuyor bir melek,
Yanına gittim öptüm.
Baktım uzun uzun baktım
Kalbimdeki tüm sevgimle tekrar tekrar baktım
Bugün yaralıyım,
Bugün kırgınım,