Hiç sevemedim,
ısınamadım
dünyaya
Ölüm var ya...
Bana gelse hadi neyse
açmadan solanlar var ya...
İsterdim ki seninle,
Olalım...
Bal ile petek,
Arıyla çiçek.
Renkli renkli,
Birlikte dolaşan iki kelebek.
Seni seviyorum aşkım,
çünki;
Beni ıskalayan mutluluğa,
Seninle bir selam çaktım, afili
Deniz mavisi gözlerinde,
Pembe hayallerimi yaşayacağımız,
Adam dediğin,ok gibi doğru
sözünün eri olmalı...
Neyleyim onda olan gayrıları
Neyleyim,kaşını gözünü
boyunu posunu,
Neyleyim atını arabasını
Sana merhaba diyorum
Kalleş kurşunlarından pay almamış,
ıskalanmış köşelerinden yüreğimin
Binlerce kum tanesi çokluğunda,
parçalandım,
Halbuki,ben mutluluğu hak eden,
her yaratılmış gibi,
bir insandım.
Sen bilmezsin iki gözüm can özüm
Ben zaten yenik başlamıştım hayata
Ertelediğim hayallerim gibi
Yetim kalmıştım daha merhaba demeden,
mutluluğa
Bir gün gelir ve biranda
kopar ipler
Ve susarım...
Duyulmaz olur o bildik ses
Kaybolur gider...
O sana söylenen yar
Ne sen değişir,bu aşkı gömmekten mezara, kurtarırsın
Ne de ben pes eder,peşin sıra gelmekten usanırım...
Biliyorsun ki sen,tarafımdan limitsizce seviliyorsun.
Bense gözünde zerre miyim,katre miyim?
Bir karış mıyım,bir arşın mıyım?
BİLMİYORUM.
Eline fırsat geçmişken;
elinden tutup yolun karşısına geçirmediklerinin yerine de sev
Eline fırsat geçmişken;
boşlukta mahsun ve mahsur bıraktığın,günahsız ellerin yerine de tut
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!