Her akşam çağırıyordu onu dalgalar
Tüm ümitleri bitmişti.
Tam baharın yeşereceği zamandı oysa
“Gel” diyordu koynuma Uyuyan Göl
Sesini duyuyor musun beni çağırıyor diyordu ağabeyine
“Ağa diyordu uyuyor sanıyorsunuz ama o göl uyumaz ki! ”
Görürsünüz bir gün yutacak beni dalgalar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta