Her akşam çağırıyordu onu dalgalar
Tüm ümitleri bitmişti.
Tam baharın yeşereceği zamandı oysa
“Gel” diyordu koynuma Uyuyan Göl
Sesini duyuyor musun beni çağırıyor diyordu ağabeyine
“Ağa diyordu uyuyor sanıyorsunuz ama o göl uyumaz ki! ”
Görürsünüz bir gün yutacak beni dalgalar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
