İncir ağacı
heybetli, gösterişli duruşu.
Ama en tepedeki dallarıyla
ulaşılmazı sanıyor.
Bulunduğu yeri benimsemesi,
İncecik bir yerden sızdı dünyaya
Bekler gibiydi herkes onu
Bekledi yıllarca
Oysa döndü dolaştı dünyayı
Durmaya hevesi yoktu
Oyuncağını kaybettiğini sanan çocuk
Kar yağacak,okul tatil
daha ne ister ki bu çocuk ?
Oyuncağı hala kayıp
vakti bol, vakti boş
Kanadın gölgesindeki özgürlük
Dans ederken
Her hareketinde çarpar kalbi
Başını göğe kaldırsa
Güneş kör eder gözlerini
Gecenin çiğ soğuğunda
Damgalanmış yalnızlığım
Alay eder gibi bakıyordu
Düşüncelerin ardından kilometrelerce yol gitmiş,
Kendime bir adim dahi yaklaşamamış
Gölgelerin ikamet ettiği evrende,
Sanrıların arasında kayıp bir bedenim.
Yalanın aşağılık çukuru
Kara delik gibi çekerken içine,
Kendimi kandırıyorum.
Delirirken bana eşlik edenin
Gölgelerin yazdığı notalar
rüzgârda kulağımı sıyırıyor.
Işık hüzmesi, yalnızlığımı aldatıyor.
Yeminimi bozacakken
hatırlı dostlar dudaklarımı mühürledi.
Gölgelerin yazdığı notalar
rüzgârda kulağımı sıyırıyor.
Işık hüzmesi, yalnızlığımı aldatıyor.
Yeminimi bozacakken
hatırlı dostlar dudaklarımı mühürledi.
nefes, ciğerlerime yetmiyor
yürüdüğüm yol ne zaman bitecek?
nefes almam gerek, izin verin
bir müddet dursam
dünya yeniden dönecek
Bekledin
Sahranın ortasında
Çölü gözledin
Gözlerin her çarptığında
Aynı yere bir çizik daha çektin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!