Sessizliğin o tatlı boşluğundayım.
İçimde bir ürperti ve kendimi bilmezliğim.
Bir sonbahar sabahıydı...
Mehtabın yanlızlığıydı gökle yeri birleştiren.
Evet saat dokuzdu ve çeyrek vardı ölüme.
Belki de ölmüştüm; ama hissetmiyordum kendi kendimi.
Yanlızlığın sessiz uğultusuyla viraneleri turlarken seni farkettim.
Derin derindi bakışların,
Birşeyler söylemek istercesine.
Bakıyorlardı yakamozların pırıltısını saklarcasına.
Mavi ayrılıkların hasretiydin belkide
Yanlızlığın sessiz uğultusuyla viraneleri turlarken seni farkettim.
Derin derindi bakışların,
Birşeyler söylemek istercesine.
Bakıyorlardı yakamozların pırıltısını saklarcasına.
Mavi ayrılıkların hasretiydin belkide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!