Belki de yığınla tınısıyla beraber
Kursağıma kurşun gibi dizilen bekleyişle
Fıtratımı eşeliyorum her saat başı
Belki de belki de sen…
Rıza dileniyorum bak tahayyülünden senin
Sen denizlerin çırpınışına tek şahit
Miadını dolduruyor artık
İçinde bulunduğum kayık
Yan yana değildi bu sefer
Yana yana dağılıyordu bir fener
Kazınan bir seng basiretime
Ve un ufak olan şuurumda bir neşe
İşte şimdi çağlar yerine bin vurgun su
Böylece zaruri zahiyat söz konusu
Sesimden yankı bulan sızıyla hükmü gecenin kollarında son bulurken
Düştü tekrar düştü men içre sen
Asırlar dolanınca sırtlanların kalbine
Bir soğuk yel esti zoraki
Geçti bin hazan ve zemheri
Ve geçti dimağımdan bir soğuk yel
Ardın sıra düştü önüme
Üşüdüm yüzbinlerce kez
Müşkül olanı bilmek gözlerinden, belki de yıkımıdır bu duvarların.
Bilmeden evvel aşınan bir sezinti inlerimde
Bir düşünüş çıkmazı,bir entelektüel erişimi.
Çizgisinde adımların bir duruş saklı,ötesine gidememek,gi de me mek edasıyla...
Eş vakte dayanan bir dilimde,mısrayı dile yontarak saçmak sanatın en âla,cilveli gövdesine.
Eski çağa ait gıcırdayan radyonun
Fısıltısı gibi olsa gerek,
Gecenin buğusuna düşen buluşun.
Kaşif Kolomb edası olsa gerek
Yahut mucit Tesla
Umarsız bir bekleyişle ben
Aynalarda ketum bir tutumla sen
Tablalardan taşırıyorum artık külümü
Ve akıtmıyorum papirüse ne felsefe ne tekerrür eden tarihi
“Cebel,nefes ve doğan ölüm“
Şah mata benzer galibiyet gibi bir armonika
Eşiğime uzanmış deryadan bir ses
Ne etsem edemem ses
Kahrımla yol olur kıvrıkların tel,tel
Böylelikle ahde vefa olurum evvel
Hünerine bir nefes ila can isem
Nefesime tıkanan bir yumru
Kazıdığım demin uzvu
Ve tırnaklarıma geçirdiğim su
Sabra selamet yorgunluğu bu
Senin setlerine vurduğum ket, şu;
Boğazımda biriken
Biriken ve yumru gibi şekil alan
Yutkunmayı erteleyen
Ve ertelyen bir hazla
Birikmekte şi’rlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!