Gülşiraz Şiiri - Arzu Altun 2

Gülşiraz
Ağla Gülşiraz
Yak içinde ne varsa
Kirpiklerine düşen damlalar
İplik iplik boynundan süzülür
İnceden inceden gerdan kırar gülşiraz
Delici bakışlarında tutsak eder kibiri
Ve aşk dudaklarında filizlenir
Ağla Gülşiraz
Çaresizliğin tutsaklığına ağla
Dallarından dök mevsimleri
Eylülün sırtına yasla
Demle sana ait olan herşeyi

Ve Gülşirazın ağıtları
Yeri göğü süpürür...
Ağla Gülşiraz
Gamzende yıkansın kırlangıçlar
Hüzün bulutları düşsün çehrenden
Fesleğen kokulu eteklerinde
Büyülü tutsaklığıma yüz süreyim
Nidalarında bir lokma dökülsün
Perçemlerine düşsün zühal

Sen ağla Gülşiraz
Ağla ki
Kalbinin tümseklerine tutunamayanlar
Hazan yağmurları çıkmazında
Düş sarmalında boğulsun...
Gülşiraz
Utanma aç örgülerini rüzgara
Çevir karanlıktan çehreni
Ve yine türküler yak tütün kokan dağlara
Sesinde kadifeden güller
Sazında şirazi bir nağme
Denizin ortasında gözyaşların
hamak kursun kıyında dilenciler
Gülşiraz
Aydınlığın tekmil goncası
Akan suların ılık ılık berraklığı
Dilinde eylül kırıntıları
Saçlarında bahar saltanatı
virtiözsun fısıltısında aşkların
Bitmeyecek bir valsin çiçeği
Hırçınlığın tangosu...
Ağla Gülşiraz
Dök içini ne var ne yoksa
Kirpiklerine serçeler üşüşsün
Perçemine yıldızlar
Ilık bir akşam vakti
Gamzenden uçur güvercinleri
Arzu Altun