Gülserenler Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Masal gibidir bülbüllere ses olmak
Rüya gibidir güllerin kokusuna dolmak
Hayal gibidir bulutların tenini bulmak
Gözlerim yeşil, yüreğim mavi
Tek isteğim yakamozlarla yüreğinde yansımak

Kırlangıçlar yokluğuna uçarken
Bir ağıt yükselir ve hepsi seni ağlarken
Yağmurlar yağar, ateşler sönerken
Kardelenler karlar içinden yükselir
Karlar durmadan yere inerken

Bir hayalim var bülbül ve gülsen
Gül bulutlar üstünden seyrederken
Insanca ve gülce sevsen sahiden
Bulutların üzerinde hasret ve özlem

Gül bahçeleri vuslat yatağı
Gül fidanları sevgililer otağı
Sevgi ve vuslat güllerin eteği
Gözler parıldar oynaşırken sular

Öpüşürler güvercinler çatılarda
Öpüşürler sevgililer kuytularda
Muğlada, Yalovada, Aksarayda
Hoş bir seda, hoş bir şarkı
Duyulur sevdalılarca tavernadan

Gözlerin kaynaştığı aşklı bestesin
Dikenli güllerde söylenen güftesin
Mehtapta, ayda, güneşte, dildesin
Gönüllerin kaynaştığı naif beldesin
Sevilir, öpülür gülserenler gönüllerce

Ömür akşama inmekte bulutlarla
İlahi kalbin aşkı güllerle bülbüllerle
Kaçamaz sevgi, doyulmaz sevda
Gönül aşkı ederken güle tavaf
Cengimde sen, savaşımda sen