İMRENİLESİ
Yaşamın esaretliğini,
Şeklin sabırsızlığını,
Yoruldum taşımaktan
Artık cebim taşısın.
Necedir menası yoxdur heyatın.
Gecesi gündüzü qaradır zamanın.
Senden başqa sevgili mi olar?
Mehsulu eşkdir xırmanın.
Harda iki quş görende,
DİNGİNLİK
Ben diye başlayan kibrimle,
En güzel dizeleri yazasım var.
Bu dünyada bir kendimle,
En büyük mücadeleyi edesim var.
Hayat denilen sınavda, çoktan seçmeli sorular.
Sıratın tam orta yerinde, keşkelerle feryatlar.
Yanlış doğruyu götürse ne, götürmese ne?
Gönül Hakk’tan razılığı arar.
Dünümde, bugünümde, yarınımda, aklı divaneyim.
Söyle şimdi sen ey şair!
DEM
Sırtı sırta veren dağlar,
Gün olur erimez misin?
Ayrılığı katre katre,
Sen bağrında dermez misin?
Hoyrat bir rüzgâra emanetim.
Zaman elimde dikenli bir çiçek.
Seni vazgeçmeden sevmek,
Bir nefeslik ömre veda demek…
Bir telve çukurunda kehanetim,
SANA DÖNDÜM
Sağıma döndüm şiir,
Soluma döndüm şiir,
Sana döndüm şiir.
SANA DÖNDÜM ŞİİR! ! ! !
Sana bir sır diyeyim mi?
Saklamasan da olur,
Dillendirip yargılasan da.
Konu komşu hep birlikte
oturup gülsen de olur…
Meylettikçe dünyaya, meyil artar
Mahşerde yol ateşe yürür
Mabedin yüreğindeyse ey yar!
Meskenin mana elidir
Maceran dünya yeri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!