Anladım mümkün değil, unutmak o günleri
Devasız yara gibi, kalbimde kanıyorsun
Siliverdin ömrümden, bütün güzellikleri
Sönmeyen ateşimsin, ve hala yanıyorsun
Geçmişten hayatında, yalnız ben olacaktım
Zalimin elinde sopa
Kalınından, uzunca
Dayamış boğazına Bir gencin
Derisi siyah
Gözleri bağlı
Ağzında kanlar
Düşünürüm çoğu zaman
Yaşadığın bu yerlere
Nedir beni bağlayan
Penceremde açan sardunyalar
Balkonuma yuva yapan kumrular
Komşu bahçedeki kocaman ağaç
Gitmeleri hiç sevmiyorum, biliyorsun
Kırlangıç yüreğim, takılıyor peşine
Uçuyor ardın sıra
Senin gittiğin yöne
O yerlerin çocuğuyum ben de,
Bu uzaklığımız niye
Seni, ne zaman özlesem
Trenler geçer gözlerimden
Gelişini hatırlarım
Koşarak gelişini
Trenler gidiyor olsa da
Gelişini hatırlarım ben
Çoğalır derler paylaştıkça
Tüm güzellikler
Çoğalır derler ya
Yıldızlar çoğalır mı mesela
Birlikte seyrettiğimizde
Daha çok aydınlatır mı
Yolcu ettim gönlümden
Nice sevdaları
Ardıma dönüp
Bakmadım
Sonsuzluğa yolcu oldu
Nice dostlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!