Resmini yırtıp atmak
Adını silmek için
Seni unutmak için
Kendimi unutmalıyım
Ayrılığı kabullenmek
Damarlarıma kadar
Kanıma kadar enjekte ettiniz
İftiralarınızı,kötülüklerinizi
Hainliğinizi, zehrinizi
Akıttınız içme
Damla damla
Tek bir yıldız yok
Gökyüzü üflemiş mumunu
Bir görünüp bir kayboluyor
Aklımı kaçıracağım ya Rabbim
Korkuyorum
Kazmak istiyorum toprağı
Nedeni merak eder
Neden, niçin, niye der hep
Bazen çevresine, bazen kendisine
Bazen rabbine sorar neden diye
Sonunu görmek ister
Durdur bir durakla
İndir beni gideyim
Bu kalbi geçerken
Başka bir kalple değiştireyim
Ama yapamam ki
İçimdekileri atamam ki
Bir feryatla inledi
Kara kutuda gönderdi
O canı ciğerini
Bir ana, bir baba yüreği
Bir sonu gelecek mi?
Destan oldu aşk
Sevgiyse şiirlerde yaşadı
Acılar gönülde demlendi
Aşk şarabı değil zehirler içildi
Bırakma der gönlüm kendi kendine
Ve öper gözlerini gözlerim
Ay doğmasada
Yıldızlar parlamasada gökyüzünde
Benliğimde parlıyor zaten gözlerin
Yansıyor gözlerime gönlümden geçerek
Tanıştığımız gün gibi
Aynı zamanda
Aynı hızla gittin
Gittin, karıştın ellere
Sen de artık herkes gibisin
Hüzünlerin ne kattı?
Mutluluktan ne arttı?
Faniler kime kaldı?
Ebedi hangisi oldu?
Kendini kandırdığın olmadı mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!