Aniden penceredeki deniz kabuğunun sesi irkiltti beni.
Kulağına tut beniiii diye bağırıyordu sanki
Yerimden sessizce kalkıp aldım, kulağıma dayadım.
Deniz kabuğu senin aşkını fısıldadı bana…
İçimi öyle güzel bir huzur sardı ki
Şimdi bende bir deniz kabuğu gönderiyorum sana
Bir çılgınlık,bir çığlık
Her yer soğuk,
Bir de karanlık...
Sokak lambalarının altında uçuşan
Damla damla kar taneleri..
Gece sesiz,
O ağır ağır geliyordu,
İçime konan bir kuş gibiydi.
Hırçın, neşeli ve coşkulu...
Merhaba sana merhaba ey sevdam.
Sen ağır ağır gidiyorsun,
Her şey sana engel olsa da,
Çok zor olsa da bana ulaşman.
Söyleyeceklerini,
Ben gitmeden söyle.
Korkma
Balkonun bir köşesinde,
İçimde dinliyorken seni,
Saklanıp saklanıp
Her bahar yüzüme vuran,
Dalgaları coşturan,
Martıları koşturan,
Feribotlar her defasın da
Ortada buluşup, buluşup
Ayrılıyorlardı, sen ve ben gibi.
Öğle vakti sardı yine beni
Her ayrılıktaki hüzün gibi
Yokluğuna alışmalıyım derken
Seni izliyordum
Ve senin hiç haberin yoktu.
Ak saçlarına bakıyordum uzaktan
Burnun herkesten farklıydı
Güldüğün anlarda yukarıya kaldırdığın başın
Hele işittiğim o sesin!
Yüreğimde hırçın, azgın dalgalar,
Çırpınıp dururken,her sabah burda.
Masmavi denizde duran halkalar,
Beni çağırır yine onun yanına.
Bak nasıl parlıyor, gün ışıkları
İşte yine olduğu yerde çırpınışta bedenim.
Yorgun, bitkin, isteksizce dönüşüm,
Yanmış, yıkılmış ve çaresizce
Tedavisi için uğraşıyor,gönülün...
Sanki herşey birden değişiverecek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!