İlk darbesiyle nefesimi kesebilecek kudreti
bünyesinde taşıyan,
antik bir hançer gibi saklıyordum seni
masal bitimine.
Baktığımda özgürlüğünün ucu benim elimde olan
rengarenk bir uçurtma gibi görünüşünden haz ile...
Hayallerin dibi yok sevdiceğim,
kaybetme umudunu!..
Sevdikçe yüzümüze ne kapılar kapandı.
Kaç yolun başında ne mayınlar patladı.
Işığımız çok azdı...
Yine de mumları titreyen gecelerde
bazen öyle yakınsın ki,
nefesimi sen çekiyorsun sanki ciğerlerime
oksijenim oluyorsun,
içtiğim su,
gözüm,
Hep döngü halindeydi
fikr-i karabasan
aynaların arkasında sevişirdi
tüm gölgelerle,
boğazı tıkabasa yalan
aniden uyandım şiire
vakit hiç birşeye yok gibi
lâkin sözlerimin altı mosmor
gün doğsa da seçilmiyor dizesi
dili yanmış ama sütten değil
adımı unutmayan kuşlar
yem oldu
nankör kedilere
unutmalıydı hepsi
unutmuşken beni
ben bile




-
Edebiyattan Adam
Tüm YorumlarGülşen Mavi kitaplarındaki en sevdiğim şey, bazı cümlelerin iki üç anlamda kullanılması. Uzun uzun düşündüren ve yeni anlamlar doğurduğunu gördüğünüz satırların arasında kendini kaybediyor insan. Anlatım akıcı ve sıkmıyor. Üzerine çokça düşünülmesi gereken cümleler es geçilerek okunursa anlaşılmaz v ...