Gülşen İle Şair Şiiri - Naki Aydoğan

Güneş yerde Gülşen, aramızda neşe.
Ben senle şen, sevgi paylaşan, sevinçli.
Gül açar, gece çiçekler yıldız saçar.
Güneş doğar bir bahçe gülüşün dolar.

Bahçede gördüm pazarda buldum seni.
Ben senle şen, Pazar paylaşan, şehirli.
Pazar kurulur, gün gökkuşağı açar.
Akşam olur bir Pazar telaşın biter.

Geldi geçti zaman fabrikada Gülşen.
Okumuş da gıda mühendisi çıkmış.
Ben işçi bal toplayan arı misali.
Karşılaştık bakıştık ve de konuştuk.

O bahçede Gülşen’di ben Jandarma.
O şehirde pazarcıydı ben terhistim.
Ben gurbette işçiydim o mühendisti.
Şiir kitabım çıktı o okur çıktı.

Özel günlere hep çiçekler alınır.
Hasta ziyaretine Gülşen gidilir.
Şiirler küçümsenir ve önemsenmez.
Okurlar şairlere hep tutuk kalır.

Hayata niçin şiirle başvurulmaz.
Şiir de mi çalınır kimse yazmaz mı?
Derlemez mi kendini derli topluca.
Belden aşağı güler onur yükseltir.