Sende, bende hep şikâyet,
Dünya bize mi yetmiyor?
Güneş sanki küsmüş gibi,
Ay yüzünü göstermiyor.
Biz toprağın üzerinde,
Taş misali geziyoruz.
Sığmıyoruz bu dünyaya,
Kendimizi eziyoruz.
Sevgiyle yaşasak, biz bizi anlasak,
Beraber ağlasak, çaresiz kalmasak,
Şeytanı taşlasak, yeniden başlasak.
Yanan yürekleri söndürebilsek,
Ağlayan yüzleri güldürebilsek,
Dünyayı sevgiyle döndürebilsek,
Birlikte dertlerden kurtulabilsek.
Gülse bize dünyamız!
Bak! Susuz çöller misali
Kuraklardayız şimdi!
Sevdaların yağmurunda,
Hep ıslanmak istiyoruz...
Muhtaç olmuşken sevgiye,
Uzaklardayız şimdi.
Mevlâ’mızın kudretine,
Yaslanmak istiyoruz...
Kayıt Tarihi : 21.12.2016 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!