Gülse Şiiri - Ayse Saliha Güler

Balıklarla sohbetini,
martılarla ekmeğini bölüşen,
mavi hayallere giden
küçük bir tekneydi yüzümü güldüren.
Oysa siyaha dönüyordu mavilerim.
Ölüyordu can çekişen balıklar.
Martılar sevmiyordu artık beni.
Hiç sevmemişlerdi belki.
Rüzgar tersten ve sert estikçe,çarpıyordu yüzüme imkansızlıkları.
Bir yanım umutsuz ve mutsuzken diğer yanım umutvar ve mutlu.
Nasıl olurdu bu ?
Ellerimi açtıkça duaya,yanlız kaldı gülmeyen yanım.
Yalnız olmadığımı anladım.
Bıraktım içimdeki çocuktan kaçmayı.
Tanıştım kendiyle ve barıştım.
Adı Gülse.
Artık susturmayacağım seni.
Özgürsün bir kuş gibi.
Işte şimdi gidebiliriz mavi hayallere,
gökyüzü ve denizle...