Sanatın duayeni, toplumun ışığıydı,
Hayatını adayan tiyatro aşığıydı.
Gitti Gülriz Sururi, alkışlardan yoruldu,
Uyumak istediği huzurun beşiğiydi.
Eli kalem tutandı, roman, öyküler yazdı,
Rol aldığı oyunlar akıldan hiç çıkmazdı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
