Dalından kopan her bir sarı yaprak
Üzmesin seni gül yüzlü Gülperi
Daha senden uzak dursun boz toprak
Boz bulanık gönlümde kal Gülperi
Kararan bahtımı hiç ışıtmadın
Yaşamam gerekeni yasatmadın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Dert ortağı
Gülperi...
Kendi olsa bile...
Tebrikler Melek Hanım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta