Gülperi Şiiri - Muhittin Alaca

Göçüp gittin zalim, uzak diyara,
Hasretin içimde, kanayan yara,
Hiç değilse ayda, yılda bir ara!
Şu kırgın gönlümü, bir kez al bari,
Gün- gece ağlarım, sessiz Gülperi!

Kanlı yaşlar döktüm, ak mendilime,
Kilit vurdum sustum, şakrak dilime,
Çatladı toprağım, bak lime lime;
Uçtu tüm hevesim, gelmez ki geri,
Soldu gül bağlarım, susuz Gülperi!

Taş olsa dayanmaz, ne çok dayandım,
Ciğer büryan, içten içe pek yandım,
Dere tepe gezdim, seni tek andım;
Kimi meczup dedi, kimi serseri,
Yoksan mor dağlarım, ıssız Gülperi!

Bu aşka kefeni, sen biçiyordun,
Ben hep ağu, balı; sen içiyordun,
Hayat değil beni, en çok sen yordun;
Bir görsen cüssemi, sırf kemik, deri,
Eridi yağlarım, gamsız Gülperi!

Dönüver sılaya, bakma arkana,
Sevgine doyayım, hem kana kana,
Tanık olsun herkes, o güzel ana;
Yaklaş sevdiceğim, yanaş gel beri,
Geçti toy çağlarım, sensiz Gülperi!

Ben yârsız kendimi, noksan sayarım,
Bozulur tüm dengem, tutmaz ayarım,
Masmavi hayaller, kalmasın yarım;
İstemem başka bir, huri, dilberi,
Tek seni yeğlerim, sonsuz Gülperi!

25.06.2023
Muhittin Alaca