Gülobalı / Cengiz Aslan

GÜLOBALI

Şairler yalan söyler,
Duygular söz tuzağına...!

Aşk laftan anlamaz Gülobalı,
Sen kaynayan bir bulutsun,
Umutsun, çöl yangını topraklara,
Şimşekler kamçılıyor damlalarını,
Yıldızlar sönüyor saçlarında,
Göğe eriyor sevinçler,
Baharın endamında...

Bereketlenmiş filizler bekliyor gözler,
Buyruklar okunuyor geleceğe umut,
Su serpiyor Tanrı Dağları'na yürekler,
Sırderya'nın sessiz türküsüyüm ben,
Duyulmaz avaz ırım tufanlar girdabında...!

Ey Güzel Türkistan..!
Eyy Güzel Türkistan..!

Bir tanrı misafiri,
Bir güne, bir ömür veren,
Bin asırdır ağlayan,
Kul Ahmet'in nurunda,
Yunup arınamayan,
Uslanmayan KulAdam..!

Benlik aynadaki suret değil Gülobalı,
Her bakışın ederi var yazgıda,
Ben horlanmış iyiliğim,
Korkutulmuş sindirilmişim,
Kaf dağını aşıp da
Otağına gelmişim...

Yok yazgıda ne tesadüf ne de şans,
Ölümüm dirilişim bir söze güvenmişim.

Ne em tutar ne kurur bin bir yara özümde,
Varıp elest anına ruhuma dokunsan da,
Yıkılıp tüm alemler yeniden kurulsa da,
Beni ansa tanrılar yer gök ebediyet,
Yurdum olsa da cennetler,
Ölürüm uğruna her dem,
Sen bende yoksan eğer..!
11 Temmuz 2024 ANKARA