Gülnihâl Şiiri - Necdet Bayındır

Kim koydu aramıza seti? Nedir ki bu hal?
Set üstü set ördükçe yıkamadık Gülnihâl!

Ortak neyimiz varsa yaktık, sildik, süpürdük
Bir an olsun göz göze bakamadık Gülnihâl!

Köktenci kondu yaftam sana dediler solcu
Aynı incitti bizi ayrı iki ok ucu
Şeytan vesvesesinden bıkamadık Gülnihâl!

Ayrılık sende sola bende sağa sinmişti
Yürek sancısı ancak el tutunca dinmişti
Kibirimizle başa çıkamadık Gülnihâl

Sormadık hiç kim haklı? Ayrıldıkça ayrıldık
Ufaldıkça ufaldık, savruldukça savrulduk
Ayrılığı zindana tıkamadık Gülnihâl

Çatışırken beyinler yüreğimiz uyudu
Ne kinimiz azaldı ne sevdamız soğudu
Tek bir çatı, aynı gök: tek dileğim buyudu
Giderken yedi göğü tepeme yık Gülnihâl

Yetmedi bize yıllar onca dersi almadık
Yedikçe acıktık biz, bize; hırsı almadık
Birbirin çeken iki kutbun tersi olmadık
Kaim olan firaksa nar ol da yak Gülnihâl

Ne sen söyledin, ne ben diyebildim hasreti
Özledik, özledikte bağladık basireti
Anlatamadığım bu aşkın tek alameti
Gözümdeki resmine iyice bak Gülnihâl

Geçti mevsimi düştü gönüldeki yapraklar
Saramadın ya sarsın sarmalasın topraklar
Kâr eylemez ölürsem çekilen ahlar vahlar
Badem gözlü aşkına ağıtlar yak Gülnihâl