Gülnihal Şiiri - İsmet Zeren

Işığa dönüştün ve gölgeye sonra
Nazlanmadın kollarımda Ah! Gülnihal! ...

Uzattın kollarını taç yapıp boynuma
Gözlerimle sevişti bedenin Ah! Gülnihal! ...

Hissettim bir ılık buseyi,yaz buketi gibi
İhanetlerle susmuş yüreğimde Ah! Gülnihal! ...

Kırmadın,kınamadın,kırılmadın bana
Terketmedin güz bahçesinde Ah! Gülnihal! ...

Karanlığın içinde ben dolunay sanmıştım
O kısa gecenin güneşiyle geldin Ah Gülnihal! ...

Sessice kabullenecektim kaderimi ipekten kaftan gibi
Kuşanmak istedim seni kuşandım kızmadın Ah! Gülnihal!

Bir su değirmeninden aktın,bir gök kuşağından geçtin
Bir kızıl şerbettim,hiç korkmadan içtin Ah! Gülnihal! ...