Gulnare Leman Şiirleri - Şair Gulnare Leman

Azerbaycan odlar yurdu, doğma vatan
Senin için bu dünyaya gelmişim ben,
Bu toprakda ben doğmuşum,senin için
Can veririm,.ölürüm ben,Vatan için! ! !

Azerbaycan benim canım,göz bebeğim,

Yalnızlığın kölesiyim
Kalbim dertlerle yüklenmiş,
Arzularım uzak düşmüş..
Umutlarım tam kırılmış
Ben içime kapanmışım.
Zulmetlerde yürüyorum...

Bahar gelip yurduma,
Açılıp kızılgüller,
Gözelleşip meşeler..
Dağ döşünde çemenler,
Qaranquş müşde ile,
Ceh –ceh edip her yerde

Bahar fesli,gül feslidir,güzel zamandır bu zaman
Bahçeler çiçek açmış,bülbül neğme okur durmadan

Bağçemdeki çiçeklere eger nezer yetirsen...
Nergizlerim yüze güler,tebessüm eder Yasemin.

Keşke yüreğine gire bilseydim
Orda var oluşu göre bilseydim
Sevdanı kalbime öre bilseydim

Geldi sonbahar yine,gönlümde bir hüzün var
Ağac dökür yaprağın,gökde siyah bulutlar
Usandı kalbim benim,yar susuyor aşikar
Nedir çektiyim çile,etme inkar işte gör.

Döndü aydınlı günler şimdi zülmet geceye

Içimde bu kadar dert taşıyarken
De hangi sevgiden yazım ey gönül
Vatanda vatansız mert yaşayarken

Affederdim.....
Yüreğimi verirdim ben, ah etmeden....
Ancak neden? ....
Affedemem yalnız seni.
Yokmu idi bir çaresi? ....
Nasıl yani....

Ah, neden gözlerim hiç gülmesin ki,
Neden bu yüreğim hiç sevmesin ki
Neden anne,baba hiç görmedim ki,
Suçum ne doğurup attın sen anne? .

Her kes yetim diyor,ismim ne anne

Boşaltarak dolapı,
Bir kitap arıyordum.
Kitabları düzdükce,
Içindeki tarihe
Bakıp hatırlıyordum.
Bu kitabı kim vermiş...