“Ahmed’im kim okunur
nâmım ile nâme-i aşk”
Ahmet Paşa
Görünce dünyayı gönül gözüyle,
Her eşyada aşkı sezdim erenler.
Şair denen bir mecnunun sözüyle,
Aşkın şifresini çözdüm erenler.
Feryad ü figanı koydum bir yana,
İçtim bal özünü ben kana kana,
Bey arılar gibi döne dolana,
Aşkın bahçesini gezdim erenler.
Bulut oldum dostlar sevda yüklüyüm,
Şimşek oldum dostlar gül şafaklıyım,
Yağmur oldum dostlar suda saklıyım,
Aşkın çevresini çizdim erenler.
Uçtum yücelerde yere konmadan,
Dolaştım canları başa dönmeden,
Bir balık misali suya kanmadan,
Aşkın deryasında yüzdüm erenler.
Her akşam, oyalı yâr mendiliyle,
Her gece, demlenen derviş diliyle,
Her sabah, bir ince seher yeliyle,
Aşkın çiçeğinde tozdum erenler.
Duydum canevimde aşkın sesini,
Bıraktım âlemin hengâmesini,
Gönlümden koparıp gül namesini
Aşkın yüreğine yazdım erenler.
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 11:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15. yüzyıl şairlerimizden Ahmet Paşa, bir şiirinde 'Aşk namesi benim adımla okunur.' diyor. İtirazım yok. Bakalım, benim adımla da aşk namesi okunacak mı?
Her gece, demlenen derviş diliyle,
Her sabah, bir ince seher yeliyle,
Aşkın çiçeğinde tozdum erenler.
Mısralar dolu dolu
anlama ve mana bakımından oldukça zengin.
Kaleminiz daim olsun.
Saygılarımla.
ilk tam puan benden
TÜM YORUMLAR (1)