Yine efkar bastı, deli gönlümü.
Şu garip halimi, bilmiyon Çakır.
Unuttum maziyi, sildim dünümü.
Artık hatırıma, gelmiyon Çakır.
Nerdesin, nasılsın şimdi kim bilir.
Gurbet ellerinde, akıl mı kalır.
Bilmemki uğruna, şimdi kim ölür.
Yaşamdan dersini, almıyon Çakır.
Ne arayıp sordun, ne bir haber var.
Belki yaban elde, yüreğin yanar.
Kim sana aldanır, kim sana kanar.
Düşenin kapısın, çalmıyon Çakır.
Ozanım geceme, gam keder dolar.
Dökülür yaprağım, benizim solar.
Sen gideli, öksüz kaldı buralar.
Sensiz dert doluyum, gülmüyom Çakır.
21.10.1997
Erbaa
Kayıt Tarihi : 30.1.2020 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/30/gulmuyom-cakir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!