Gülmüşüm ne çıkar, kaderim gülsün,
Boş yere gülene deli denmez mi?
Sürünürken her gün keder içinde
İnsan bir an olsun sendelemez mi?
Gülmeye yeltendim, bin pişman oldum,
Ben bile kendime el, düşman oldum,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Değerli dost kalem....harika bir şiir daha okudum sizden...güzel bir pazar sabahında, biraz sitemli ve hüzünlü olsa da, şiir adına hoş bir etkileşim oldu bana...yüreğinize ve kaleminize sağlık dost...
Sevgi ve muhabbetlerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta