Gülmüşüm Ne Çıkar, Kaderim Gülsün

Gülmüşüm ne çıkar, kaderim gülsün,
Boş yere gülene deli denmez mi?
Sürünürken her gün keder içinde
İnsan bir an olsun sendelemez mi?

Gülmeye yeltendim, bin pişman oldum,
Ben bile kendime el, düşman oldum,
Beter hırpalandım, çok yaman oldum,
Başa geşlecekler ertelenmez mi?

Vurup geçiyorsun beni görünce,
Bir selam vermeden gayet zalimce,
Sen öyle arkanı dönüp gidince
İnsan üzülmez mi, etkilenmez mi?

Bir kez aşka düştüm ben de el gibi,
İçimden birşeyler kopru tel gibi,
Boşandı gözyaşım, aktı sel gibi,
Göz dünyaya küsüp perdelenmez mi?

(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 13-14/100)