Gülmüş kul gibi Şiiri - Eyup Şahan

Dünya güzel dolsa artık niderim,
Dünya muradını almış kul gibi.
Bende bu dünyaya geldim giderim,
Ümidi mahşere kalmış kul gibi.

Hüsrana dayandı bende ki sevmek,
Heba oldu ona verdiğim emek.
Arıma gidiyor yaşadım demek,
Yeşeren dallarda solmuş kul gibi.

Geçen gün devranı dönmüyor düne,
Dönse de bir kere baksam yüzüne.
Bir ceylan gözlünün düştüm izine,
Kendini çöllere salmış kul gibi.

Gönül dünyasını gördüm geçirdim,
Damla damla ettim sevgi içirdim.
Ahiri özümü yıktım göçürdüm,
Viranede mahkûm olmuş kul gibi.

Kınamam Kerem’i aslı’sı için,
Gerçek seven gönül kavuşmaz niçin?
Kaderime güldüm hep için için,
Dünyada vuslatı bulmuş kul gibi.

Gizler dikenini dalların gülü,
Canından bezdirir yıkar bülbülü.
Eyüp’ü sararsan o zaten ölü,
Sanki bu dünyada gülmüş kul gibi.

Eyüp Şahan
Ankara 1.2.2004