Gülmezse felek yüzüme gülmüyor
Hayatta mululuk denen tren gelmiyor.
Yollara düştüm arıyorum bulunmuyor.
Esen yellere sordum haber vermiyor.
Bu dünya beni ağlatıyor,hiç güldürmüyor.
Günler,aylar,yıllar fırtına gibi esiyor
Bu misafirlik bana çok zor geliyor.
Umutlarım deniz gibi hep köpürüyor.
Kayıt Tarihi : 22.4.2015 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!