Gülmeyi Unuttuk Şiiri - Bülent Semercioğlu

Gülmeyi unuttuk,
Kahkaha karaborsada,
Bir karabulut ki sorma,
Düşmüş üstümüze,
Her taraf kap karanlık,
Yok ortada bir ışık,
Yüzler asık ve kızgın,
Gözler fersiz ve cansız,
Hayat adeta terk etmiş
Küskün bedenleri.
Yılgınlık hat safhada,
Çalınmış doymayanlarca,
O hayal edilen umutlar,
Sönmüş bir bir,
Kalmış başka bir bahara.
Bilmem ki bu yürek,
Kalır mı?
Gelecek bahara.