Gülmeyi unutan.. Şiiri - Hüseyin Demircan

sadece dayakla yüklü hafıza
inzibat çavuşun darbı cins anı
ayrılır çürüğe kısmen refüze
gülmeyi unutan ülke insanı

çevresine güçlük ile tutunur
akciğer çeperi kalbi bütün ur
ithal bulgur pirinç bile yetinir
gülmeyi unutan ülke insanı

küçük emrah en çok sevdiği filim
karnı doyur önce sonra al ilim
yok evin divanı halısı kilim
gülmeyi unutan ülke insanı

çıkma hiç yukarı tez in aşağı
sanki Sam amcanın kapı uşağı
seyreder tivi de kadın kuşağı
gülmeyi unutan ülke insanı

ilkin öl be kadın sonra boşanak
hasip kaplan ile gülten kışanak
imza maziden her saça düşen ak
gülmeyi unutan ülke insanı

yapmıyor dert keder burda finali
rahmet ile anar Kemal Sunalı
nice harbe girer alnı kınalı
gülmeyi unutan ülke insanı

utanç verir gülmek burada ayıp
çoğu maden göçük iş kaza kayıp
var şükür iyi ki Ahmedi Tayyip
gülmeyi unutan ülke insanı

benim şiirlerim dahi ağlatır
bir nebze boşalma deşarz sağlatır
ağlamasın kalpte taşı bağlatır
gülmeyi unutan ülke insanı..