Gülmeyene! Şiiri - Esat Erbil

Yaşam okul biz öğrenci,
Yazık ibret almayana,
Yürek dolar bitmez sancı,
İçin için gülmeyene.

Yar gözlerin ne aladır,
Boyun yüksek ne kaledir,
Anlamazdır budaladır,
Bu dünya'yı bilmiyene.

Gelir gider yapar cadı,
Yaşam nedir bilmez tadı,
Vefasızdır onun adı,
Dosta sadık olmayana.

Dostlar iyi kimi yaman,
Vefasızdır inan zaman,
Biz oluruz ona aman,
Huzurunu bulmuyana.

Çok yaralı dost buluruz,
Derdine çare oluruz,
Öksüzlere gah ölürüz,
Göz yaşını silmiyene.

Gül bahçada bir gün solur,
Siyah saça ağlar dolur,
Ekmek yese haram olur,
Adaletle bölmiyene.

Aran bular sora sora,
Can kurbandı doğru yara,
Cift sözüm var gelsin bura,
Yar yanında kalmıyana.

Tatlı yaşa aman olur,
Yaş bitiren zaman olur,
En sonunda pişman olur,
Doğru yola gelmeyene.

Yaşam bilsen olur düğün,
Çözülecek zorlu düğün,
Başarsıza uğrar bir gün,
Durust işe dalmıyana.