GÜLMEYEN KADERİMSİN BENİM
Bırakmadın hic yakamı kaderimsin
Kaderim buymuş dedin yaktın beni
Bende isterim gülmeyi güldürmedin
Bıktım artık ağlamaktan acı cekmekten
Ne etim bilmedim sucumu bilemedim
Hep üzülen dert ceken ben oldum
Gülmeyi unuturdun hep ağlatın kaderim
Pişman oldum bu dünyaya geldiğime
Bir kula satın beni ateşlerde yaktırdın
Yaktın beni kaderim bana düşmanmısın
Birgün göstermedin acıya boğdun beni
Neydi allahım sucum hep vurdular beni
Pişman etin allahım neden geldim
Bu dünyaya hep göz yaşımı dökmeye
Hayatım zindan oldun yaşamak haram
Yerden yere vurdun kaderim bumuydu
Ne güldürdün nede öldürdün kader beni
Düşman oldum tüm sevdiklerimi
Yaşamak bumu söyle benim kaderim
Tüm sevdiklerimde ayırıp ağlatın beni
ARİFE ÖZBAŞ
Arife Özbaş 2
Kayıt Tarihi : 17.10.2020 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!