Sanma ki çileli ömrümün hastasıyım
Şu yüce dağların dumanı karakışıyım ben
Söz geçmez gönlümün mapus hücresinde
Müebbet hüküm giymiş mahkumuyum ben
Hayat ağlattıkça gözlerimi hasretine sarıldım
Bazen seyyah oldum bazen bir çınar kovuğunda duruldum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta