Gülmeyecek Şiiri - Ahmet Coşkun

Gülmeyecek

karları yarıp gelen beyaz çiçek
ilkbaharla çıkan nazlı kelebek
gökkuşağına dağılan yedi renk
bu elem bu keder dinmeyecek

ey dağların karı kendini yakma
ey çağlayan ırmak boşuna akma
ey koca deniz dalgalar bırakma
bu alev bu ateş hiç sönmeyecek

çift çift gezer gökte telli turnalar
gayrı bu diyardan uçmaz humalar
daha fayda etmez yârden ummalar
bu kahır bu ahir bize gülmeyecek