Küçücük avuçlarımı açmıştım
Titreyen dudaklarıma inmişti göz yaşlarım
Düşündükçe çocukluğumun çaresizliğini
Gençliğe giden yolun boşluğunu hisseder, ağlardım
Saman yolunu seyrederdim karanlık gecelerde
Konuşur dertleşirdim kurduğum şehrin insanlarıyla
Uçmak isterdim bilinmez o aleme
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman