Gülmeye Hasret Yaşarım Şiiri - Türkan Yı ...

GÜLMEYE HASRET YAŞARIM

İçi kara bulut dışı fırtına
Bulaşır uyuz dokunma çarkına
Zehir içer iftira basar bana
Yıllarım kısaltı görgüsüz eş

İçkici biriyle zor gelirmiş yaz
Çok inciti yaraladı kalbimi
Silinirmi hiç dil yarası izi
Işığımı karaltı görgüsüz eş

Acı sözleriyle kalbim dağladı
Düze çıkan yollarımı bağladı
Dertli halim gören bulut ağladı
Dillerim bağladı görgüsüz eş

Halin gören melek buna uğramaz
Duygusuz biri hiç bir laf tonlamaz
Ne yapsam sarhoş kafayla tınlamaz
Güneşimi karaltı görgüsüz eş

Ne yapam kaderim geceden kara
Günden güne yakar bu yara
Derdimi anlatım sığmaz dağlara
Görüşümü ufaltı görgüsüz eş

Suyu taşımaynan degirmen dönmez
İçimden ağlarımda kimse görmez
Balta diliynen hayat mutlu geçmez
Hayatımı daraltı görgüsüz eş

Gurbet elde garip bir kuş gibiyim
Heyelim çaldınız yok özğürlüğüm
Ruhum fırtınalar kopan kış gibi
Hayatımı karaltı görgüsüz eş

Yorğun kalbimi hep tutarlar taşa
Yaralı yüreğim başlar isyana
Bu halime gülen gelsin başına
Günlerimi karaltı görgüsüz eş

Vefasız yar sahte dostlara kanma
On beşlik kız alacaksın yuf sana
O yamalık o delik tutmaz ama
Kalbimi derin yaktı görgüsüz eş

Türkan hayatın çevirdin zindana
Ahım seni bir gün tutacak ama
Azrail boğazına sokunca kama
Canımdan can kopardı görgüsüz eş

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***