Gülmeye hasret gönüller Şiiri - Ali Şahinli

Gülmek, neşeli olmak etrafına gülücükler dağıtmak
Dünyanın çivisi yok, çok zor geliyor bunlara inanma
Gerçek sevinçler, mutluluklar kaybolup gitmiş geçmişte
Mumla arar olduk, vefalı yürekleri kapkaranlık gecelerde

Aşklar öldü bir bir gözyaşları sel, aşıklar ise divane oldu,
Almadam vermiyor hiç kimse sevgiler de pazara mal oldu
Dostlukların dibine darı ekildi, ortak çıkarlara da moda oldu
Sağlam duvarlardan başka dost kalmadı ki hepsi yok oldu

Yüksek duvarlar arasında bocalamalar içinde isyanlardayım
En sevdiğim iş gülmek, güldürmek ama artık çok uzaklardayım
Hep tebessümlere yabancı kaldım, beni tanımıyor gözyaşlarım
Ufuklar hep karanlık, okyanuslar ortasındayım ve yapayalnız

Çileli hayatlar içinde gülmeye hep hasret kaldı bu garip gönül,
Hasret yüklü kervanlar aşıyor dağları, yükleri kırmızı bir gül
İncinmesin yüreğim gül bahçeleri, sen de incitme beni gönül,
Sevgin yaşatsın beni ve gönül bahçemi, sana da düşer bir gül

02/08/2006