Yanlız yaşayamaz,yaşarsa ölür insan,
Geçmişi bilirse,geleceği de görür insan,
Hayata karşı yüreğini taşımasını bilmeli,
Yeri gelince gülmeyi,becerebilmeli insan.
Ne kadar acı bir şeydir insanın,
Görüp de,hiçbir şey anlayamaması,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
2017/ 45. * Haftanın Şairleri * 2. * si olan şiirinizi kutluyorum...
Gülmekten vaz geçtik millet olarak konuşmayı, okumayı bir selamlaşmayı bile unuttuk... Bakarken bile olanca kinle bakıyoruz, sevginin güvenin kırıntısı dahi kalmadı yüreklerde... Maalesef...
Sevgiyle bakılmayan gözden, sevgi görmesi beklenmez elbet... Sevgiyle bakmasını öğrenirsek işte o zaman dünya ve gördüklerimiz güzelleşir... Dilerim ki o sevgi dolu bakışlar geç kalmadan gözlerimizdeki yerini alır...
Daha nicelerine diyerek kutluyorum Sayın Karabulat.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta