Elde etmek için seni,
Ne kadar da çok çalıştım.
Senin sevginin yüzünden,
Çile çekmeye alıştım.
Günler boyu gizli gizli,
İçin için ağlamıştım.
Bağlandım bir kere sana,
Alıştım gülüm, alıştım.
Sayfalar hep doldu taştı,
Sana mektuplar yazmıştım.
Sensiz hayatın tadı yok,
Elimde değil, alıştım.
Sanki ıssız adadaydım,
Sıkılmıştım, bunalmıştım.
Benim oldun ya sonunda,
Bak, gülmeye de alıştım.
15 Eylül 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 25.4.2010 18:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/25/gulmeye-de-alistim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!