Gülüşlerinde saklıymış mutluluğun!
Ben içten,
Ben yürekten,
Ben gönülden kahkahalarını duydum...
Tarz meselesi bu!
Huyumu değiştirdim,
Acılarımı yüzüstü bıraktım, sana uydum…
Gülemediğim için,
Belki de bilmediğim için,
Kim bilir ne zamandır kendimce suçluyum? ! ...
Gülmeler belirliyormuş her şeyi,
Gülmeler tanımlıyormuş sendeki seni,
Gülmeleri hedefliyormuş her bebeğin ilk nefesi!
Gülmeler çağırıyormuş doğmaya güneşi.
Bil ki; gülmeyi unuttuğun gün,
Hayatta var olma skorunda yoksun.
Var say ki; ağlayanlarla uyandım, gülenlerle uyudum...
15.02.2009 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 16.2.2009 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
CAN GÜLMEDİKÇE CANANLA, YARISI ÇÜRÜK ELMA GİBİDİR... YTY.
Öyle midir ? Gerçekten. Selam Yüreğinize
Kutluyorum Sn.Türkyılmaz
Saygımla.
TÜM YORUMLAR (2)