Gülmekten Korkuyoruz Şiiri - Savaş Barha

Sığ bir kalabalık içinde
yalnızlığın kıyısına vurmuşuz.

Konuşmak fayda etmiyor,
susmalar bir türlü anlaşılmıyor.

Cümleler kifayetsiz,
başka diller etkisiz kalıyor.

Ağaçlar dile gelmiş,
bulutlar haykırışlarda,
rüzgâr nara atar gibi esiyor.

Kâinat konuşuyor,
kulaklar duymuyor.

Gönül görmüyor,
kalp hissetmiyor.

Bilinen bütün
kelimeler ağlıyor.

Bütün harfler
isyan bayrağı çekmiş.

Kâğıtlar firarda,
anlamlar karmaşık.