gülmek çok zor demi, her an daha zorlaşırken
göz yaşı dökülür birden
ışık hızında günlerim geçerken
yanlızlığım içime demir atarken buldum kendimi
en kuytularda gizlenirken
dokunup seslenen yok, yalnızlık içimi kemirir
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta