Gülmek istiyorum kahkahalarla
Ağlamak geliyor içimden
Konuşmak istiyorum düşünmeden
Susmak geliyor içimden
Koşmalıyım aslında hiç durmadan
Ama yürümek bile gelmiyor içimden
Yazmalıyım kalemler tükenmeden
Yazamıyorum...
Bu hayat o yollar nereye gider
Ve kaç kişide yaşanır aşk
Kaç yüzde daha görmeli acıyı,
Bu şehir kimdir kimindir.
Yıldızlar mı daha uzak,
Yoksa senin gözlerin mi?
Bilmiyorum…
Sevgi sözcüklerinden kurdum,
Bu hayatın idam sehpasını.
Gidişlere hep göz yumdum
En çok alışmaktan korktum
Hiç söylemedim seni sevdiğimi.
Çünkü sevmek yasak, sevmek acı,
Sevmek bir yetimin ekmek parası.
Karışmalı mı bu hayat denizine
Yoksa bir damla kenarda kalmalı mı?
Şu hayat ne garip kara toprak.
Üzerinde gonca gül açmalı mı?
Yoksa içinde kaybolmalı mı?
Bilmiyorum…
Kayıt Tarihi : 3.7.2006 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!