Gülmek mi?
Sizi bilmem ama bu kelime bana öyle yabancı ki.
En son ne zaman güldüğümü bile hatırlamıyorum.
Aslında gülmeyi ben yasakladım kendime
Çünkü bir gülsem sonu gözyaşı, kursağında bırakırlar acısını, sonra da sırtına vura vura kan kustururlar.
Şu yer yarılsa da artık kaybolsak dediğim dünya da ,herkese reva olan gülmek bir bana haramdı sanki.
Haklılar mı acaba.!
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta