Vahdet denen o yârdan ne bir ses ne de bir iz
Sıcacık gönül köşküm vîrane bir yer bugün
Ben umuda kırgınım, umudum benden aciz
Düş kurmak büyük ayıp, kıran muteber bugün
Benliğin sarayında ozan olunca herkes
Güfte aynı kalsa da haz vermiyor çıkan ses
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta