Zeytin karası gözlerle ne tatlıdır gülüşleri…
Bebeklerin,kahkahadan,pırıl-pırıl ön dişleri…
Ya şu kızın gamzeleri? ..Güzelleşiyor,güldükçe,
Kalbim yerinden çıkacak! ..Önümsıra yürüdükçe..
Ağlanacak hallerine güler- geçer ba’zıları,
Sırıtırken boy gösterir,ağzındaki azı’ları…
Ne yaptımsa,ne ettimse gülmeyi kimse sevmiyor;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta