Gülmek Şiiri - Muharrem Güney

Öyle acayip bir dönemden geçiyoruz.
Hayatımızın en kebap dönemini geçirdiğimiz,
Kişiyle iletişime geçiyorum.
Her zamanki gibi gülüyorum.
Ama bu sefere toplumsal bir alanda gülüyorum.
Sağdan, soldan soruyorlar:
“ Neden gülüyorsun? “
Nasıl gülmeyeyim?
Elde kitaplar “ Ondan o varmış. “
“ Şundan şu varmış. “
Diye konuştuğumuz kişiyle,
İletişim halindeyiz.
Bu şarap gibi,
Yıllar geçtikçe gülümseme daha da artıyor.
Okul anılarıyla ölünceye kadar gülmeye devam.